পদাৰ্থৰ শক্তি
যেতিয়া বেদনাই তোমাৰ শ্বাস কেঢ়ি নেয়ে,
আৰু আঘাতখন বন্ধ নহয়, তেতিয়াই এই বই আৰম্ভ হয়।
ই কোনো তত্ত্ব নহয়।
ই কোনো দিশনির্দেশিকা নহয়।
ই হৈছে এটা যাত্ৰা, মলিন হাত, জীৱন্ত পদাৰ্থ, নীৰৱতা আৰু সত্যৰে গঠিত।
প্ৰতিটো আচৰণ হ’ল চিকিৎসা,
প্ৰতিটো ফাট হ’ল পোহৰ,
প্ৰতিটো ভাৰ হ’ল উপস্থিতি।
“পদাৰ্থৰ শক্তি” হৈছে যি আমাক আঘাত কৰিছে তাৰ প্ৰতি এটা মৰমৰ কাৰ্য।
ই হৈছে এটা আমন্ত্ৰণ, বেদনাক শক্তিত ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈ,
একাকীতাক শান্তিত,
আঘাতক সৌন্দৰ্যত।
এইটো এটা শিল্প আৰু আধ্যাত্মিক অভিজ্ঞতা,
যি সান্ত্বনা নিদিয়ে, কিন্তু সংগ কৰে।
যি পলায়ন কৰিব নাখোজে তাৰ বাবে।
যি নিজৰ আঘাতক সন্মান দিবলৈ এটা ভাষা বিচাৰে।
যি বুজিছে যে আৰোগ্য মানে পাহৰি যোৱা নহয়,
বৰঞ্চ যি জ্বলে তাক ৰূপ দিয়া।
ফ্ৰানচেস্কো স্কাৰিঞ্চি, শিল্পী আৰু মাটেৰিচিছ্মো আন্দোলনৰ প্ৰতিষ্ঠাতা,
তেওঁ নিজৰ পুনর্জীৱনৰ যাত্ৰা পদাৰ্থৰ মাজেৰে বৰ্ণনা কৰিছে,
এটা আচৰণ যি পোহৰ হৈ পৰে,
এটা আঘাত যি শিল্পত ৰূপান্তৰিত হয়,
এটা বই যি জীৱন সলনি কৰিব পাৰে।