Jovan Ducic (1874 -1943) bio je jedan je od najznacajnijih pesnika srpskog modernizma, clan Srpske kraljevske akademije i prvi jugoslovenski diplomata sa titulom ambasadora. Prvu zbirku pesama objavio je u Mostaru 1901. godine, sledece tri u Beogradu 1908. Knjizevni kriticar Jovan Skerlic ocenio ga je kao "najboljeg mladog liricara u srpskoj i jugoslovenskoj knjizevnosti". U vremenu pred smrt, pogodjen razvojem situacije u Jugoslaviji i stradanjem srpskog naroda, Ducic pise politicke tekstove i novinske clanke, osudjujuci genocid nad Srbima koji je sprovodila hrvatska ustaska vlada. Iz tog perioda poticu i njegovi politicko-istorijski eseji objedinjeni u knjizi "Verujem u Boga i u srpstvo".