Հեղինակն այս գիրքը նախ վերնագրել էր' «Սովետ, post սովետ», թեև նրա հետա քրքրության առանցքը այդ երկրի կործանումը չէր: Ոչ էլ քաղաքական ու հասարակական այն հանկարծահաս փոփոխությունները, որոնք ծնունդ տվեցին նոր երկրների, պատերազմների ու շարունակվող թշվառության: Գրողի համար գլխավորը մարդկային ճակատագրերն են: Ճակատագրեր, որոնք խեղվեցին քաղաքական հեղաբեկումների արդյունքում: Մեծ քաղաքական վայրիվերումների մեջ իսպառ մոռացված էր մարդը: Այդ մարդը, կամ մարդիկ են Հովհաննես Երանյանի պատմվածքների հերոսները: Մարդիկ, որոնք ապրեցին այդ փոփոխական ժամանակն ու հետո մեռան: Եվ մարդիկ, որոնք դեռ ապրում են այդ ժամանակն ու հետո կմեռնեն:
Initially, the author had entitled his book “Soviet, Post-Soviet” although the pivot of his interest was neither the collapse of that state, nor were those sudden political and social changes that brought to wars, the formation of new states, and ongoing poverty. Human destinies are of main importance for a writer. Those were destinies that got warped as a result of political upheavals. A human being was completely forgotten in this political process. That human being or those human beings are the heroes of Hovhannes Yeranyan’s stories. People who survived the unstable period and then died, and people who still live and will die later.
Эту книгу автор вначале озаглавил «Советы: post совет», хотя его глав ный интерес - не гибель этой страны. И ни те внезапно нагрянувшие политические и общественные изменения, которые дали жизнь новым странам, войнам и продол жающимися по сей день бедам. Для писателя самое главное человеческие судьбы. Судьбы, исковерканные политическими пертурбациями. В большой политической суматохе окончательно был забыт человек. И именно этот человек, эти люди стали героями рассказов Оганеса Ераняна. Люди, которые жили в это переменчивое время, а потом умерли. И люди, которые еще живут, а потом тоже умрут.
