Maurice Ferares was ooggetuige van de confrontatie van een Amsterdamse arbeidersbuurt met het opkomende fascisme in de jaren dertig. Hij beschrijft de razzia's van de Duitsers op de joden in Amsterdam Oost die hij meemaakte, verstopt tussen het plafond van de huiskamer en de vloer van de zolder daarboven in het huis waar hij was ondergedoken.
In Violist in het verzet beschrijft Ferares zijn ervaringen in het verzet en als onderduiker.
Het eerste exemplaar van het boek werd aangeboden aan Piet Nak, die staand op een schuilkelder op de Noordermarkt in Amsterdam de werknemers van de gemeentereiniging op 25 februari 1941 tot staking opriep als protest tegen de anti-joodse maatregelen van de bezetter.
Ferares - een joodse violist, die van het ene onderduikadres naar het andere trok - schetst treffende de teloorgang van een cultuur. Ferares was getuige van een bloeiend, aan de sociaal-democratie gelieerd joods arbeidersleven, dat door de bezetting op geraffineerde wijze langzamerhand wordt ondermijnd... De auteur blijkt uit een rijke bron van herinneringen te kunnen putten om aan de hand van details het steeds beangstigender joodse leven in Amsterdam-Oost te schetsen... Ferares' onbevangen stijl en medogenloze observaties maken het boek tot een tot een buitengewoon boeiend oorlogsdocument.
(NRC-Handelsblad)
Het boek is een ontroerend debuut vol ingehouden verdriet.
(Vrij Nederland)
Ik heb veel boeken over de oorlog gelezen, ook over Amsterdam tijdens de bezetting, maar ik ben niet eerder zo koud geworden en ontroerd geraakt.
(Het Parool)
