Amerykańskie tradycje ustne Indian są jednym z najważniejszych sposobów, w jaki tubylcy kształcili swoją młodość przez niezliczone pokolenia. Słuchanie starszyzny i wyciąganie wniosków z historii, którymi muszą się dzielić, jest niezbędne dla poczucia własnej wartości i kontynuowania plemiennych praktyk kulturowych. Kiedy zachodnioeuropejskie modele edukacji zyskały na znaczeniu w Stanach Zjednoczonych, tradycyjne ustne sposoby uczenia się tubylców poważnie ucierpiały. Niniejsza książka analizuje pięcioipółroczny projekt badawczy, w ramach którego opracowano i wdrożono program nauczania historii mówionej w czterech szkołach rezerwatowych w dwóch społecznościach plemiennych w regionie Upper Midwest. Omówiono wspólne cechy tradycyjnej edukacji indyjskiej, a historia "formalnej" edukacji indyjskiej stanowi kontekst dla spojrzenia na szkody wyrządzone tradycyjnej edukacji tubylczej. Przegląd programu nauczania historii mówionej jest przedstawiony wraz z dyskusją na temat tego, jak społeczność odgrywa istotną rolę w jej sukcesie. Przy użyciu zarówno ilościowych jak i jakościowych instrumentów, ewaluacja programu nauczania jest wyjaśniona poprzez wstępne analizy, formatywne i krótkoterminowe mierniki wyników.
