Wiele osób jest zdezorientowanych, co oznacza osobista ordynatura i osobista prałata. Prałaturą osobistą jest instytucja posiadająca duchownych i ewentualnie świeckich członków, którzy prowadziliby określoną działalność duszpasterską. Przymiotnik "osobisty" odnosi się do faktu, że w przeciwieństwie do wcześniejszego kanonicznego użycia w instytucjach kościelnych, jurysdykcja prałata nie jest związana z terytorium, ale z osobami, gdziekolwiek się one znajdują. Ustanowienie prałatury osobistej jest realizacją teologicznie inherentnej władzy samoorganizacji, którą Kościół musi realizować swoją misję, chociaż prałatura osobista nie jest Kościołem partykularnym, ponieważ diecezje i ordynariaty wojskowe są podobne, ale różne. Na jego czele stoi ordynariusz, który może być albo biskupem, albo kapłanem. Osobiste święcenia kapłańskie różnią się od osobistych prałatur tym, że święcenia kapłańskie są uważane za szczególny kościół. Żonaty ksiądz może być ordynariuszem. W Kenii jesteśmy czterema ważnie wyświęconymi biskupami z sukcesją apostolską od papieża Pawła VI.
