Er is in de volgende tientallen jaren een omwenteling op komst in het onderwijs. Maar als je in een land een zeer degelijk onderwijs netwerk hebt is de eerste vereiste dit te behouden en niet eerst alles overboord te gooien en opnieuw te beginnen. Ik heb daarom getracht een mogelijk weg te beschrijven, die we zouden kunnen volgen om de technologie die op komst is naar onze hand te zetten en zo het werk van de leerkrachten te verlichten en de taak voor de leerlingen aangenamer en efficiënter te maken. We vertrekken daarbij van de mogelijkheden die we vandaag al zien verschijnen en vragen ons af wat er in het jaar 2035 zal mogelijk zijn. We extrapoleren de nieuwe of verbeterde functies om ze te gebruiken waar wij nu zwakheden zien of waar verbeteringen mogelijk zijn.
Wat we verstaan onder technologie is meer dan alleen maar een computer gebruiken. De vorderingen op gebied van telecommunicatie: verhoogde bandbreedte, opslagruimte, verlaagde communicatie kosten, honderd procent bereikbaarheid tot in de uithoeken van de wereld en ook de vorderingen in vertaalprogramma’s, videobewerking, omzetten van tekst naar gesproken taal en omgekeerd zijn aspecten van de technologische vooruitgang die onderwijzen interessanter, vlotter, efficiënter en degelijker kunnen maken.
Dit boek beperkt zich echter niet tot het invoeren van een nieuwe technologie. Er is meer te doen dan dat.
We moeten ons afvragen wat we nog moeten leren.
We moeten veel vlugger kunnen ingrijpen als er ergens iemand afhaakt. We moeten op een meer efficiënte manier omgaan met het zeer grote volume aan nieuwe onderwerpen. We moeten ons afvragen wat het betekent als binnen twintig jaar de taal- en afstandsbarrières verdwenen zijn. We moeten het onderwijs beter doen aansluiten bij de noden van de economie en bij de verwachtingen van het individu.
Wij moeten vooral de technologie zeer dicht bij de persoon brengen, zodat het voor de leerkracht een verlichting van zijn werk is en voor de leerling een persoonlijke coach die bijna tot op de seconde opvolgt hoe zijn vorderingen zijn zodat de leerkracht alleen de grote lijnen moet in het oog houden.
De technologie is vandaag nog niet rijp en sommigen die nu reeds hun mening geven zouden misschien liever hebben dat dit zo blijft. Want waarom veranderen? Het is mijn gevoelen dat sommige zwakheden zowel van het gedrukte boek als van de manier van beoordelen kunnen gecorrigeerd worden door op de gepast manier de technologie te laten werken. Ik heb een voorstel uitgewerkt om aan te tonen dat het mogelijk is. Dat het binnen twintig jaar toch nog enigszins anders zal verwerkt worden is niet belangrijk. Ik zou graag hebben dat er een bewustzijn ontstaat dat de evolutie niet tegen te houden is en ook niet moet tegen gehouden worden, want we zullen versteld staan van de behaalde resultaten ook al kunnen we ze vandaag slechts ten dele voorspellen.
Het is een boek om kritisch te lezen, het toe te passen op jezelf en vele dingen anders te zien. Zou deze wijze van de technologie naar onze hand te zetten ook voor jou een verbetering (geweest) zijn?
Is ons huidig beoordelingssysteem niet te zeer overtuigd van zijn gelijk? En daarbij aansluitend vragen we ons af hoe we de prestaties kunnen verbeteren. We passen we de huidige inzichten op gebied van de werking van de hersenen toe op het denkwerk dat we op school moeten verrichten. Daar hebben we het dan over slierten omdat onze hersenen zo ook fysisch opgebouwd zijn. We hebben veel aandacht voor het reproductie proces, want punten krijg je alleen als je de opgedane kennis er ook terug kan uithalen.
We bespreken wat we moeten kennen en kunnen.
En dan komen we pas toe aan hoe de technologie daarop kan inspelen. Wij vonden het nodig om eerst te beschrijven wat van een individu verwacht wordt, want zonder daarmee rekening te houden zal de vooruitgang beperkt zijn en zal de technologie eerder in de beroepswereld en de spelletjes succesvol zijn.