(İlk Söz)
Bu kitabımda 1999 ile 2005 yılları arasında yaşadığım üniversite anılarım var. En naif ve müsekkin halimle, en seçkin tabirlerim ve en müstesna kelimelerimle anlattığım anılarımın içinde yorumlarım da var.
Öncelikle şunu belirteyim; bu kitapta aşk, meşk ve kız gibi unsurları bulmayı umuyorsanız bunları unutun. Bizim dönemimiz Candan Erçetin’in “Aşka gönül vermem, aşka inanmam!” şarkılarıyla başlayıp; Yalın’ın “Titrerim kendi üstüme, benden değerli değilsin!” şarkılarıyla bittiği için bu konularda, yani ince işlerde fazla şanslı olamadık...
Olmaz olur mu? Tabi ki de olduk! Ama aile faciasına yol açmaması için bu konuların üzerlerine hafifçe değinip, yazdıklarımın felaketle sonuçlanmaması için bazı konuları ise hiç açmayacağım; keza artık neredeyse hepimiz evliyiz ve çoluk çocuk sahibi kocaman adamlarız…
Asıl konumuza dönecek olursak, bu kitap beş tane kahramanın üzerinden ilerliyor. Yıllara göre sıraladığım kitabımda; başkahraman “Ben” olmak üzere, sırasıyla karizmatik Önem, çevik Uğurcan, güçlü Anıl ve zeki İbrahim yer alıyor. Anılarımı okudukça beni ve size şimdilik yabancı gelen bu isimleri daha yakından tanıyıp, yaşanılanları takdir etme fırsatını bulacaksınız.
Bu kitap için de, ben ne yapayım bu delikanlıların anılarını diye düşünebilirsiniz ama birkaç sayfadan sonra almaya başlayacağınız keyif ve mutluluğu başka hiçbir yerde bulamayacaksınız.
Çünkü bu kitap da diğerlerinden farklı!
Okumaya devam edin, okudukça bana hak verecek ve devamlarını bekleyeceksiniz!
(Son Söz)
Anılarımın bir kısmı şimdilik bu kadar…
Artık biliyorsunuz ki, bir şeye karar vermeden önce bizim yaptıklarımızı düşünecek ve kendi kendinize soracaksınız…
Bir konuda başarısız mı oldun? Fazla düşünmeye gerek yok: “İbrahim olsa ne yapardı?”
Cesaret mi lazım? Cesaret yanı başınızda: “Anıl olsa ne yapardı?”
Acil veya pratik bir çözüm mü aradınız? Aklınıza gelecek ilk düşünce: “Uğurcan olsa ne yapardı?”
İnce işlerde yardım mı gerekiyor? Fazla karizmaya gerek yok: “Önem olsa ne yapardı?”
Veya en mühimi, hayat memat meselesi mi? Cevap çok basit: “Burak olsa ne yapardı?”
Bizim adımızı unutmayın: Burak, Önem, Uğurcan, Anıl, İbrahim.
Biz birbirimize adlarımızla hitap etmesek de; örneğin bana Burank, Önem’e Şönem veya Mönem, Uğurcan’a U, Anıl’a Anılmalı, İbrahim’e ise İbocum, desek de; siz bizim adımızı unutmayın!
(Kitap Arkası)
(Dikkat: Bu kitap, olumlu örnek oluşturabilecek davranışlar içerir!)
Bu kitabı okumadan üniversiteye gitmeyin! Bu kitabı okumadan tatile de gitmeyin!
1999 ve 2005 yılları arasında yaşadığım bu çok güzel anılarımı derlediğim kitabımı okuyarak eminim siz de kendinizden bir parça bulacak ve sonsuz keyif alacaksınız. Bu kitabın adına ister “Üniversitelinin El Kitabı” deyin, ister “Tatilde Ne Yapmalı?” deyin; ama önce size çok büyük değerler katacak olan bu anı kitabını okuyun.
Hepsi bu kadar değil…
Sırasız olarak istediğinizi okuyabilirsiniz ama ilk önce bunu okuyun:
Geçmişinde Yaşayan Adam: Üniversite
Daha sonra bu kitabı okuyun ki gerçekleri öğrenin:
Geçmişinde Yaşayan Adam: Gerçekler
Bu şiir kitabı ise akıllara zarar! Şart değil ama dikkatle okunabilir:
Geçmişinde Yaşayan Adam: Şiir
Bu kitap ise sadece ailemin anlayacağı türden olduğu için bunu okumanızı tavsiye etmem:
Geçmişinde Yaşayan Adam: Çocukluk
Az kaldı, birkaç seneye hazır olacak:
Geçmişinde Yaşayan Adam: Bebek (Yazım aşamasında)
Buna ise çok var, fazla beklemeyin:
Geçmişinde Yaşayan Adam: İş Hayatı (Yaşanma aşamasında)
