„Teologia narkotyku. O psychodelikach, szaleństwie, mistycznej paranoi i powrocie do Edenu” autorstwa Artura Sroki to książka jak sama nazwa wskakuje dotyczyć będzie narkotyków.
Autor książki pisze w bardzo zaskakujący sposób, a co najważniejsze ociera się nie tylko o problematykę społeczną, psychologiczną, czy też o obrzędowość religijną, ale w zdumiewający sposób łączy te wszystkie aspekty w jedną całość wskazując na wątki bardzo mało znane.
Książka ożywiła na nowo dyskusje tak nad istotą substancji psychodelicznych, ich klasyfikacją, jak i nad celowością i sensem stosowania ich w obrzędach religijnych. Debaty te trwać będą z całą pewnością jeszcze długo i zapewne nigdy nie doczekamy się jednoznacznej odpowiedzi na te kwestie. Aby nie być gołosłownym wystarczy tylko wspomnieć, iż w 2009 roku w Państwowej Akademii Nauk (PAN), pojawiły się bardzo silne trendy dążące do wznowienia badań właśnie nad owymi halucynogenami, z których użyciem przeprowadzono szereg eksperymentów. Przedmiotem ponownego zainteresowania polskich naukowców stała się psylocybina i psylocyna, o których działaniu na układ nerwowy-będącym swoistym nośnikiem duszy, w „Teologii narkotyku” zostało napisane bardzo obszernie. I to zarówno pod względem farmakologicznym, kulturowym jak i historycznym. Ponadczasowa treść niniejszej książki sprawiła, że poruszane w niej tematy nie straciły nic na aktualności, a wręcz przeciwnie.
Po raz pierwszy książka w wersji papierowej ukazała się na rynku polskim w 2008 roku. Zarówno tematyka w niej poruszana jak i intrygujący, ciekawy styl pisania sprawiły, że została ona bardzo dobrze przyjęta przez, czytelników wzbudzając od samego początku duże zainteresowanie oraz pozytywne recenzje.
